Świetny film. Tony Gilroy, znany dotychczas ze skryptów do wszystkich części „Bourne'a”, napisał porządny scenariusz oraz wyreżyserował wciągający i trzymający w napięciu thriller. Opowiada on o Michaelu Claytonie (bardzo dobry George Clooney) - prawniku, który zajmuje się tuszowaniem błędów popełnionych przez wysoko postawionych klientów. Jednym słowem sprząta największe brudy i załatwia sprawy, których nie da się załatwić. Akcja filmu toczy się w ciągu czterech dni jego życia, w których to musi posprzątać po innym prawniku...

„Michael Clayton” zaciekawia widza już od pierwszych sekund trwania seansu. Zimne zdjęcia, od których nie można oderwać oczu oraz bardzo delikatna i dobrze zgrana z obrazem muzyka rewelacyjnie budują przedziwny klimat. Pierwsze, jak i ostatnie 15 minut filmu genialnie trzymają w napięciu i przyspieszają bicie serca. Środek jest niestety trochę bardziej spokojny, ale wynagradzają to inteligentne i interesujące dialogi oraz bardzo zagmatwana historia. Film Gilroya rozwija się bardzo powoli, ale sprawnie, a trzy z pozoru niezwiązane ze sobą wątki w miarę upływu czasu, zaczynają łączyć się ze sobą oraz nabierać sensu.

Ogromnym plusem filmu są świetni aktorzy - jak już pisałem wcześniej bardzo dobry Clooney, rewelacyjny Wilkinson oraz genialna Swinton, która zasłużenie otrzymała za rolę Karen Crowder Oscara. Co ciekawe także aktorzy drugoplanowi spisali się nad wyraz dobrze. Razi jedynie zakończenie, które choć jak na film amerykański jest zaskakująco nie spektakularne, ale niestety jakoś nie za bardzo pasuje do poprzedniego klimatu filmu. Cieszę się też także, że obraz Gilroya nie zdobył Oscara za najlepszy obraz 2008 roku. Jest to co prawda bardzo solidne kino na wysokim poziomie, które przemyca sporo ważnych myśli o współczesnych korporacjach, ludziach w nich pracujących i o wymiarze moralnym decyzji, które w nich podejmują, ale niestety jest ich jednak trochę za mało, by myśleć o takim wyróżnieniu...

8/10