Z trzech powodów:
1. To nie horror, a raczej thriller parapsychologiczny
2. Za wiele grozy nie wywoła
3. Nie jest aż tak zły, jak by to sugerowała średnia

To żaden przebój, na pewno należy do grona tych filmów, które zobaczyć można, ale na własną odpowiedzialność.

Mamy tu bardzo typowy przykład kina grozy, film zaczyna się kalką wielu innych historii (młode małżeństwo po stracie syna przeprowadza się i kupuje mieszkanie w starym domu... ), a potem to już mniejsze lub większe kalki z kalek z klasyków ;P
Nie zmienia to faktu, że to właśnie fabuła jest największą zaletą, bo pomimo wtórności tej historii jest ona całkiem przyzwoicie pozlepiana w na pewno zjadliwą całość.

Strona wizualna za to raczej słaba. Aktorzy całkiem przyzwoici, parę znanych twarzy, ale gra przeciętna. Zdjęcia, montaż etc niestety pachną niskim budżetem. Jakiekolwiek scenografie, kostiumy itd po prostu są - jak w każdym innym filmie.

Telewizyjnej jakości thriller ze sporą domieszką wtórnego klimatu `strachy na lachy`.
Jego główną zaletą jest całkiem wciągająca fabuła którą pomimo pewnych zgrzytów da się przeżyć. Końcówka zaskakuje i wyczerpuje fabułę - to na plus, choć szkoda, że nie jest zbyt efektownie wykonana.

Jeśli ktoś chce obejrzeć film z niższej półki, to ten wydaje się całkiem niezłą propozycją.
Momentami zalatuje kinem klasy B, ale dla mnie finalnie okazał się całkiem zjadliwym wyrobem horroro-podobnym.
Raczej na wyrost ocena:
6/10